1 I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. 2 I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana. 3 I będzie miał upodobanie w bojaźni Pana.
Nie według widzenia swoich oczu będzie sądził ani według słyszenia swoich uszu rozstrzygał, 4 lecz według sprawiedliwości będzie sądził biednych i według słuszności rozstrzygał sprawy ubogich na ziemi.
Rózgą swoich ust będzie chłostał zuchwalca, a tchnieniem swoich warg zabije bezbożnika. 5 I będzie sprawiedliwość pasem jego bioder, a prawda rzemieniem jego lędźwi.
6 I będzie wilk gościem jagnięcia, a lampart będzie leżał obok koźlęcia, cielę i lwiątko, i tuczne bydło będą razem, a mały chłopiec je poprowadzi. 7 Krowa będzie się pasła z niedźwiedzicą, ich młode będą leżeć razem, a lew będzie karmił się słomą jak wół. 8 Niemowlę bawić się będzie nad jamą żmii, a do nory węża wyciągnie dziecię swoją rączkę. 9 Nie będą krzywdzić ani szkodzić na całej mojej świętej górze, bo ziemia będzie pełna poznania Pana jakby wód, które wypełniają morze.
Izajasz głosił to proroctwo w czasach gdzie w Izraelu działo się źle. VIII wiek p.n.e., panował wtedy król Achaz, król Judy, potomek Dawida, zły i bezbożny, nie ufający Bogu, w obliczu ogromnego zagrożenia ze strony Tiglata Pilesera III, króla Asyrii (por. Iz. 7; 2 Krl. 16). Wkrótce potem mieszkańcy północnego królestwa Izraela zostali wyprowadzeni na wygnanie i nigdy nie powrócili. Sytuacja wyglądała beznadziejnie, a następny król nie był lepszym rozwiązaniem, gdyż był również grzeszny…
Wcześniej Izajasz prorokował, że Izrael zostanie za karę ścięty jak las (Iz. 6,13). Izrael zostaje wyprowadzony na wygnanie i wygląda na to, że będzie to koniec jego historii. To jednak nie koniec, gdyż u Boga przekleństwo nigdy nie ma ostatniego słowa. Zło nie zwycięża. Asyria zostaje także zniszczona jak ścięty las (Iz. 10,18-19). Bóg zaczyna na nowo. Asyria zostaje ścięta, aby nigdy nie powstać, ale Izrael został ścięty, aby Bóg mógł zacząć coś nowego. W pniu, który pozostał po ściętym lesie jest jeszcze życie, i z tego oryginalnego korzenia wyrasta nowy pęd, nowe życie, nowy początek.
Mimo grzechu i buntu, nadal istnieje życie, ponieważ Bóg jest jego dawcą.
Kilka rozdziałów wcześniej czytamy o obietnicy przyszłego Króla (9,5-6), Potomka Dawida, Króla, który da prawdziwą nadzieję na wybawienie.
Wielu potomków Dawida było królami, ale większość z nich było bezbożnych. Ta dynastia w tej formie nic dobrego nie przynosi, jest tylko gorzej. Ale teraz Izajasz mówi o różdżce z pnia Isajego (w. 1). Isaj był ojcem Dawida. Bóg wraca do początku dynastii Dawida, aby zacząć od nowa.
Potomek, wychodzący z pnia Isajego jest inny, gdyż Duch Pana jest nad Nim, co oznacza, że jest to Ktoś szczególny ze szczególnym zadaniem od Boga. Różdżka, pęd oznacza Mesjasza, ostatecznego Króla, jedynego Króla, który jest sprawiedliwym i jedynym, Który może dać prawdziwy pokój. Przez niego Bóg zrealizuje nowy początek.
Podczas gdy rządy królów Izraela i Judy charakteryzowały się grzechem i niesprawiedliwością, rządy Mesjasza będą charakteryzować się mądrością, rozumem, mocą i sprawiedliwością. Biedni i słabi już nie muszą się bać, gdyż uczyni im sprawiedliwość a niesprawiedliwi zostaną ostro ukarani. To ogromny kontrast z rządami większości królów Izraela i Judy. Nieustannie prorocy oskarżali Izrael o niesprawiedliwość, niesprawiedliwie traktujący szczególnie tych w potrzebie (patrz szczególnie prorocy Amos i Micheasz).
Czytamy, że sprawiedliwość jest pasem jego bioder a prawda rzemieniem jego lędźwi (w. 5). Hebrajski tekst mówi dosłownie, że prawda jest jego bielizną na lędźwi. Oznacza to, że prawda i sprawiedliwość nie są tylko czymś na zewnątrz, na pozór, ale są częścią jego, nawet kiedy zdejmuje ubranie. On sam jest sprawiedliwy, żaden człowiek nie jest sprawiedliwy.
Skutkiem jego rządów będzie prawdziwy pokój, szalom. Dla nas pokój oznacza zazwyczaj koniec wojny, brak zagrożeń wojennych, zawieszenie broni, sytuację, w której państwo nie znajduje się w stanie wojny. Hebrajski wyraz szalom oznacza: pokój, dobrobyt, zdrowie, pomyślność, szczęście, bycie kompletnym i w pełni, bezpieczeństwo i poczucie bezpieczeństwa. Więc chodzi o coś więcej niż tylko brak wojny i wrogości; jest to pokój w najszerszym znaczeniu, pokój, który oznacza pojednanie tego, co zostało rozdzielone.
Pod rządami Mesjasza nawet niemowlę może bawić się z niebezpiecznymi wężami. Jest to szokujący obraz, prawie nie możemy sobie wyobrazić takiej sytuacji. To w naszym poczuciu niemożliwa utopia.
Rząd pokojowy Mesjasza-Króla oznacza powrót do harmonii, której chciał Bóg. Konkretnie oznacza to, że wilki, lamparty i niedźwiedzie będą przebywały razem z jagniętami, koźlętami i krowami. Przypomina to raj, na początku, kiedy jeszcze nie było grzechu. Raj, który wydaje się wielu nie realny. Ale u Boga jest to realne.
Powrót raju, o którym mówi Izajasz, oznacza likwidację przekleństwa i sądu, likwidację grzechu i jego skutków. Ale najważniejszy jest pokój i pojednanie, które w nowym Królestwie zaistnieje między Bogiem a człowiekiem. Grzech człowieka oznacza bunt przeciwko Stworzycielowi, co przynosi wrogość między Bogiem a człowiekiem. To jest największy problem człowieka, problem, którego sam nie może w żaden sposób rozwiązać, jedynie Bóg sam może to uczynić.
Bóg miał prawo zniszczyć Adama i Ewę i całe stworzenie, nie uczynił jednak tego, ale obiecał rozwiązanie. Przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa nowe Królestwo może przyjść. Najpierw musi zostać pokonane zło, które zniszczyło stworzenie. Chrystus pokonał na krzyżu szatana, czego dowodem jest zmartwychwstanie. W Chrystusie człowiek może znowu żyć w pokoju z Bogiem i z całym stworzeniem. Znaczenie jest o wiele większe niż pokój między mną a Bogiem, zbawienie dotyczy całego stworzenia.
Na końcu księgi Izajasza czytamy że Bóg mówi: stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspomniało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu (Iz. 65,17). Także w Nowym Testamencie czytamy o nowym stworzeniu, gdzie już nie będzie grzechu, ani jego skutków (Obj. 21,1-8).
To nowe stworzenie, nowe Królestwo, w którym już nie będzie grzechu, nie będzie szatana, lecz będzie tylko doskonały pokój, szalom. Zbawienie przez Jezusa ma nie tylko znaczenie dla ludzi, ale dla całego stworzenia, gdyż całe stworzenie cierpi z powodu skutków grzechu i oczekuje zbawienia (Rz. 8,18-22). Dlatego zbawienie oznacza nie tylko pojednanie wierzącego z Bogiem i przebaczenie jego grzechów, ale oznacza także odnowienie całego stworzenia.
Nowe stworzenie oznacza radykalną zmianę w życiu wierzącego, które już na tej ziemi się zaczyna. Paweł pisze, że kiedy człowiek się na nowo narodzi, staje się nowym stworzeniem (2 Kor. 5,17). Jeszcze nie w pełni, bo grzech nadal istnieje, ale jest to bardzo konkretny początek nowego stworzenia w wierzącym (por. Mat. 3,1-3; Łuk. 17,20-21). Pełna realizacja Królestwa nastąpi wtedy, gdy wróci Jezus.
Królestwo Boże jest duchowym Królestwem, ale nie tylko… Królestwo Boże jest bardzo realne, duchowo ale i materialnie. Oznacza to odnowienie duchowego i materialnego stworzenia. Jezus naprawdę wróci na ziemię i wtedy powstanie prawdziwe, materialne, fizyczne i duchowe nowe stworzenie: nowe niebo i ziemia. Wtedy normalną rzeczywistość stanowić będzie przebywanie wilka i jagnięcia, zabawa dzieci z wężami, ponieważ wtedy zaistnieje dosłowna Boża harmonia w stworzeniu, tak jak Bóg tego chciał. Możemy to bardzo dosłownie i realnie rozumieć, bo taki jest nasz Bóg. Tak jak stworzył piękny świat, w którym Adam i Ewa mogli mieszkać, tak stworzy nowy świat dla każdego, kto jest w Chrystusie. Przez wiarę, z łaski, każdy będzie mógł mieszkać w tym idealnym ale też realnym świecie. Każdy wierzący będzie żyć bez grzechu pojednany z Bogiem Stworzycielem przez Jezusa Chrystusa, który jest pędem z pnia Isajego, Potomkiem Dawida, obiecanym Mesjaszem.
Petrus Snoeijer, Augustinus 55