Prawdziwa wiara

Katechizm Heidelberski

Dzień Pański 7

Pytanie 20: Czy wszyscy ludzie zostali ocaleni przez Chrystusa, tak jak zostali zgubieni przez Adama? Nie wszyscy, lecz tylko ci, którzy prawdziwą wiarę włączeni w Niego są i przyjmują wszystkie jego dobrodziejstwa. Izajasz 53,11; Ewangelia wg Jana 1,12; 3,36; Hebrajczyków 4,2.

Pytanie 21: Na czym polega prawdziwa wiara? Polega ona zarówno na pewności poznania, dzięki któremu uznaję za prawdę wszystko, co Bóg objawił w swoim Słowie, jak też na głębokim zaufaniu, które stwarza we mnie Duch Święty przez Ewangelię. To ona daje mi pewność, że nie tylko inni, ale także i ja otrzymałem od Boga odpuszczenie grzechów, wieczną sprawiedliwość i życie, a wszystko to otrzymałem darmo, wyłącznie z Jego łaski, jedynie dzięki zasłudze Jezusa Chrystusa. Mateusz 16,17; Efezjan 2,8-9; Rzymian 3,24; Galaicjan 2:16. Pytanie 22: W co musi wierzyć chrześcijanin? We wszystkie obietnice Ewangelii zwięźle wyrażone w sformułowaniach powszechnej niezachwianej wiary chrześcijańskiej (czyli w tzw. Apostolskim Wyznaniu Wiary). Mk.1:17; Mt.28:19-20. Pytanie 23: Jak brzmi Apostolskie Wyznanie Wiary? Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego,

stworzyciela nieba i ziemi,

i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego,

który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem,

ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł;

trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa,

siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego,

skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.

Wierzę w Ducha Świętego,

Święty Kościół powszechny, świętych obcowanie,

grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie

i żywot wieczny.

Wielu ludzi nigdy nie słyszało o Adamie, wielu innych zaprzeczy, że on w ogóle istniał, natomiast biblijną prawdą jest, że wszyscy jesteśmy potępieni w Adamie przez jego pierwszy grzech (grzech pierworodny). Grzech pierwszych ludzi: Adama i Ewy spowodował, że my wszyscy jesteśmy grzesznikami.

Czy analogicznie - wszyscy jesteśmy też zbawieni w Chrystusie?

Jest pewna logika w tej myśli: Chrystus jest większy niż Adam, więc Jego dzieło nie może mieć mniejszych skutków niż czyny Adama. Z tego wynikałby wniosek: wszyscy jesteśmy potępieni w Adamie, wszyscy jesteśmy zbawieni w Chrystusie.

Co mówi o tym Biblia? Jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni (1 Koryntian 15, 22).

Wszyscy, którzy należą do Adama są potępieni przez grzech Adama. Faktem jest, że wszyscy należymy do Adama, tylko z tego powodu, że urodziliśmy się jako ludzie. Jesteśmy włączeni do Adama, nic na to nie poradzimy. Dlatego jesteśmy wszyscy grzesznikami i wszyscy jesteśmy potępieni.

Czy wszyscy też należymy do Chrystusa?

Jedynym sposobem wyzwolenia od grzechu i od potępienia jest włączenie w Chrystusa. Wyjaśnia to Apostoł Paweł, używając przykładu gałęzi, które zostaną wszczepione w drzewo oliwne, a przez to mogą czerpać soki z korzeni drzewa. (patrz: Rzymian 11, 17-19).

Tak jak gałęzie są wszczepione w drzewo, tak my zostajemy (przez wiarę) wszczepieni w Chrystusa, otrzymując wszystko od Chrystusa.

Chrystus jest krzewem winorośli, a wierzący są wszczepionymi w niego latoroślami (patrz: Ewangelia wg Jana 15, 5).

Wyłącznie jeśli zostaniemy włączeni do Chrystusa, otrzymamy zbawienie.

W jaki sposób możemy zostać włączeni w Chrystusa?

Przez prawdziwą wiarę!

Co prawdziwa wiara oznacza, czytamy w odpowiedzi 21.

Z prawdziwej wiary wypływają: pewność poznania i głębokie zaufanie.

Pewność poznania oznacza, że jesteśmy przekonani, że Słowo Boże jest prawdą i jest wiarygodne. Mimo to, często nie mamy pewności co do naszego osobistego zbawienia. Dlatego prawdziwa wiara też oznacza głębokie zaufanie.

Możemy wierzyć, że wszystko, co czytamy w Biblii jest prawdą, że Chrystus rzeczywiście umarł za grzeszników, a jednocześnie nie możemy uwierzyć, że dotyczy to również mnie osobiście. Często nasza wiara jest ograniczona do wiedzy, w sensie przyjmowania faktów biblijnych za prawdę.

Czy mogę mieć pewność, że ja osobiście jestem zbawiony?

Uznanie, że Słowo Boże jest prawdą i jest wiarygodne jest początkiem wiary. Wiara wypełnia się w głębokim zaufaniu, że Chrystus także dla mnie umarł i że ja osobiście też otrzymam przez Niego zbawienie.

Dopóki nasza wiara nie zawiera elementu zaufania, nie jest wiarą prawdziwą.

Czy mogę być pewien, że jestem zbawiony?

Możemy z całym ciężarem naszej winny stanąć na fundamencie, którym jest Chrystus. Możemy dostosować to, co czytamy w Biblii do siebie, mianowicie to, że Chrystus zbawia. Każdy kto w Niego wierzy, nie zginie, ale ma życie wieczne (Ewangelia wg Jana 3,16).

Prawdziwa wiara nie oznacza doskonałej wiary. Jeżeli bylibyśmy zmuszeni do posiadania doskonałej wiary, by móc być zbawieni, wtedy bylibyśmy bez ratunku. Nasza wiara zawsze jest ułomna (wadliwa) i nigdy nie będzie doskonała.

Wiara jest środkiem, przez który zostajemy włączeni w Chrystusa, a przez to  możemy korzystać z wszystkich jego dobrodziejstw i darów dla nas. Tylko przez wiarę możemy otrzymać zbawienie.

Otrzymujemy wtedy trzy wspaniałe dary (odpowiedź 21): odpuszczenie grzechów, wieczną sprawiedliwość, wieczne zbawienie (wieczne życie).

Dzięki dziełu Chrystusa już nie jesteśmy winni i potępieni, ale zostajemy usprawiedliwieni wobec Boga. To dotyczy także mnie pod warunkiem, że uwierzę, że Chrystus również dla mnie umarł i ja też mam udział w owocach dzieła Chrystusa. To znaczy, że przyjmuję Chrystusa jako mojego Zbawiciela.

Jednak nie jest łatwe dla chrześcijanina mieć taką osobistą pewność. Dlatego potrzebujemy pomocy. Pomoc daje nam Duch Święty, który działa w nas poprzez słuchanie Ewangelii. Duch Święty utwierdza w nas wiarę i daje pewność, że jesteśmy zbawieni.

Duch Święty działa w nas poprzez Ewangelię. Ewangelia głosi nam nasze osobiste zbawienie. Nie jako informację o jakimś fakcie, ale jako list od Boga skierowany do mnie osobiście, zawierający Bożą obietnicę.

Ta obietnica jest dla tych, którzy uwierzą, że jest ona prawdą.

Ewangelia jest środkiem, który Bóg dał, aby wzbudzić zaufanie w naszych sercach. Dlatego Ewangelia musi być głoszona. Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego (Rzymian 1, 16). Wiara rodzi się z tego, co się słyszy [czyli ze słuchania – przyp. autora rozważania], tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa (Rzymian 10,17).

Kiedy słuchamy Ewangelii, czytamy Ewangelię - poznajemy Chrystusa; wtedy Duch Święty działa w naszych sercach.

Wiara nie oznacza wiedzy bez osobistego zaufania. Ale też nie odwrotnie: nie oznacza tylko osobistego zaufania bez wiedzy. Jeden element nie może istnieć bez drugiego. Razem tworzą równowagę, aby nie popaść w skrajności.

W co konkretnie musimy wierzyć? Na to odpowiada pytanie 22.

Wierzyć nie oznacza wiary w sensie ogólnym. Musimy wierzyć we wszystko, co zostało obiecane. Bóg objawia w Piśmie Świętym nie tylko zbiór prawd i faktów, lecz Swoje obietnice. Są to obietnice zbawienia skierowane do nas.

Ewangelia nie tylko zawiera różne konkretne obietnice, ale sama jest jedną wielką obietnicą. Wszędzie w Biblii Bóg obiecuje nam i mówi nam czym chce nas obdarzyć.

Apostolskie wyznanie wiary stanowi podsumowanie wszystkich obietnic Biblii. Bóg stworzył wszystko co istnieje i wysłał Swojego Syna na ziemię, aby zbawić świat. Każda strona Ewangelii mówi o naszym stworzeniu, o naszym zbawieniu, o naszym uświęceniu. Dlatego Ewangelię można nazwać stałym ciągiem obietnic Bożych.

Ewangelista Jan informuje, że to co napisał, ma ten szczególny cel: abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego (Ewangelia wg Jana 20, 31). Ewangelia nie jest reportażem o życiu Jezusa, lecz jest źródłem życia dla nas.

Ewangelia to Słowo Prawdy, Dobra Nowina o waszym zbawieniu - pisze Apostoł Paweł do Efezjan (List do Efezjan 1, 13). Dobrą nowiną jest to, że Bóg chce nas zbawić od grzechów, abyśmy żyli wiecznie.

W każdej opowieści w Biblii, w każdym liście Bóg ogłasza nam: czyniłem to również dla Ciebie.

Pełna Prawda nie oznacza dla chrześcijanina: kim jest Bóg w znaczeniu ogólnym, ale kim Bóg jest dla mnie osobiście. Jeżeli wierzę, mogę powiedzieć o Wszechmogącym Stworzycielu świata: mój Bóg, mój Ojciec. Jeżeli wierzę mogę mieć pewność, że jestem zbawiony.

Augustinus nr. 7