Co oznacza tytuł „katolicki” lub „powszechny” (używany w zależności od tłumaczenia i tradycji), który tekst wyznania wiary przypisuje Kościołowi?
W języku greckim katolikos oznacza właśnie „powszechny”. A zatem termin ten użyty w Credo w tym znaczeniu oznacza, że jest jedna Głowa dla wszystkich wiernych (Jezus Chrystus) i że wszyscy (ze wszystkich stron i narodów) powinni być w Chrystusie zjednoczeni w jednym ciele, aby na ziemi była świadomość jednego Kościoła wszystkich wierzących.
Określenie „katolicki” w znaczeniu Credo nie oznacza w żadnym razie jednej struktury kościelnej, a twierdzenie, jakoby to Apostolskie wyznanie wiary mówiło o Kościele Katolickim, jako określonej historycznie organizacji, czyli rzymskiej instytucji kościelnej, jest ogromnym nadużyciem, stojącym w wyraźnej sprzeczności z nauczaniem biblijnym, ale także z funkcjonowaniem kościołów lokalnych i terytorialnych pierwszych wieków o to nauczanie opartym.
Przystąpcie do niego, do kamienia żywego, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz przez Boga wybranego jako kosztowny. I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. Dlatego to powiedziane jest w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, kosztowny, A kto weń wierzy, nie zawiedzie się. Dla was, którzy wierzycie, jest on rzeczą cenną; dla niewierzących zaś kamień ten, którym wzgardzili budowniczowie, pozostał kamieniem węgielnym, ale też kamieniem, o który się potkną, i skałą zgorszenia; ci, którzy nie wierzą Słowu, potykają się oń, na co zresztą są przeznaczeni. Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości; wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście. (1 Piotra 2,4-10).
Napominam was tedy ja, więzień w Panu, abyście postępowali, jak przystoi na powołanie wasze, z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju: jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania; jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. A każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego. (List do Efezjan 4,1-7)
Tomasz Pieczko
Augustinus nr 21